Medycyna chińska liczy sobie ponad 5000 lat i sięga wieków starożytnych. Chińczycy szczycą się swoją Księgą Ziół, która jest podstawą dla wszystkich znaczących  medycznych dzieł o ziołolecznictwie. W żadnym innym kraju świata terapeutyczne stosowanie ziół nie osiągnęło tak wysokiego i skutecznego poziomu. Ze względu zaś na niezmienność sposobów przygotowywania leków roślinnych stosowanych w leczeniu człowieka od przeszło 2000 lat, leki chińskie uznaje się w świecie za bezpieczne. Dobór leku roślinnego do leczenia konkretnych schorzeń opiera się na ogólnie przyjętych założeniach o przyporządkowaniu jego koloru, smaku, zapachu do któregoś z narządów wewnętrznych.

W medycynie chińskiej fascynuje skuteczność jej oddziaływania na organizm człowieka, wynikająca z respektowania absolutnej logiki Natury. Również w obecnych czasach ta starożytna wiedza daje szansę na leczenie schorzeń, klasyfikowanych jako nieuleczalne.

Medycyna chińska uwzględnia indywidualność i całość człowieka: jego ciało, psychikę, emocje i otoczenie, w jakim żyje. Podczas terapii w centrum uwagi znajduje się nie choroba, lecz człowiek

 „Zacznij od diety, a jak nie pomoże, sięgnij po zioła” – mawiał starożytny mędrzec i lekarz chiński, Sun Sumiao.

Celem terapii jest przede wszystkim usunięcie przyczyny zaburzenia. Na przykład  lecząc problemy oczu, zajmujemy się wątrobą, lecząc bezsenność leczymy Serce, Nerki, Wątrobę, jednocześnie rozluźniając napięcie i/lub usuwając Gorąco. By podnieść odporność, dopasowujemy nawyki żywieniowe do panującej pory roku itd.